“Mijn gelukspoppetje is weg!” Dochter schrikt ervan. Ze checkt nog een keer alle sleutels aan haar sleutelbos. Weg is-ie. Ik vind een gelukspoppetje de moeite waard om eens flink naar te zoeken. Zoeken begint bij een analyse van waar je bent geweest en wat je hebt gedaan. Waar pakte je je sleutels? Waar legde je
Column
Soms zet ik zelf iets op Facebook. Goedbedoeld. Nooit om iemand te kwetsen. Maar of lezers het ook altijd zo lezen…?
“Ik zit niet meer op Facebook,” zegt vriendin Greetje. Ze trekt er een vies gezicht bij en maakt een wegwerpgebaar. “Alleen maar boze mensen daar.” “Valt wel mee, toch?” probeer ik. Maar ik snap zo wat ze bedoelt. Ik lees het ook. De kritiek. De verontwaardiging. De woede. De onkruidpagina die ik leuk vind, omdat
Lees meer
Column
Ik hoor een kakelkreet en zie Helena boven de ringvaart vliegen. ‘Mijn kip!’ schreeuw ik. ‘Pak mijn kip!’
Eén kip. Eén haan. Die heb ik nog over nadat een geheimzinnig virus mijn kippenrijkdom aantastte. Helena, genoemd naar Helena van Troje die zó oogverblindend mooi was, dat daar in de oudheid enorme oorlogen om zijn gevoerd, en Coco. Kort voor Cocorico. En dat is dat weer Frans voor kukeleku. Zij stappen tezamen ongestoord door
Lees meer
Column
Niemand springt huppelend op zo’n tafel en legt met een gelukzalige zucht zijn knieën in van die beugels
“En jij schrijft al je halve leven voor een vrouwenblad,” zegt mijn dokter, enigszins bestraffend ergens aan mijn voeteneind. Of eigenlijk aan mijn knieëneind. Dat is geen woord, maar het is wel een betere plaatsbepaling. En daarmee is voor iedere vrouw mijn positie ook meteen duidelijk. Ik haat dat soort onderzoeken. Nou ja, wie niet?
Lees meer
Column
Na een paar mails begrijp ik al dat je mailbox opruimen net zo ingewikkeld is als oude brieven weggooien
Opruimen. Het lijkt wel of de pandemie een golf van opruimwoede heeft veroorzaakt in mijn brein. Ik heb nooit eerder zo veel puingeruimd en ben ook nooit eerder zo veel bende tegengekomen. Jan ruimt mee. Minder gefocust op laatjes dan ik, maar meer op papier en administratie. De grootste klap maakt hij met zijn mailbox.
Lees meer
Column
Natuurlijk ga je niet naar de dierenarts met een kip. We zitten hier op het platteland. En daar valt weleens een kip om
“Nu is Attica ook ziek.” Ik fluister het tegen Jan. Het begon allemaal bij Poulet, het blonde haantje. Die werd ineens wat minnetjes en lag op een treurige morgen dood in het hok. De kippen die hij anders altijd beschermde door zijn vleugels over hen heen te slaan, zaten boven op hem. Daarna werd Claudette
Lees meer
Column
In gedachten had ik het al stiekem besteld, dat vogeltje. Maar als je het cadeau krijgt, is het nóg leuker
“Voor je verjaardag krijg je een vogeltje,” belooft Jan. Ik had het stiekem al in gedachten besteld. Dat vogeltje. Maar als je het cadeau krijgt, is het nóg leuker. Waar wil ik hem? Daar. Boven het kleine raam dat uitkijkt op de vaart. Als ik aan tafel zit, kijk ik door dat raam naar buiten.
Lees meer
Column
Ik ben in staat met iedereen te zoomen, behalve met één dochter die steeds gilt: ‘Ma!!!! Je staat op mute!’
“Ik stuur je nog een uitnodiging voor Zoom!” zegt de voorzitter van mijn vrouwennetwerk blij, vlak voor ze ophangt. Voorzitters houden van vergaderen. Dat snap ik wel een beetje. In vergaderingen kunnen ze mensen aanwijzen die klussen moeten opknappen. Die moeten dan in een volgende vergadering laten zien hoe ver ze zijn. En antwoord geven
Lees meer
Column
Als ik al denk aan koffie, begint die machine opdrachten voor me te verzinnen. De basistekst is: ‘Leeg twee bakjes’
“Het zal een keertje niet.” Standaardverzuchting bij de koffiemachine in de keuken. Dat apparaat heeft namelijk een venster waarin een tekst verschijnt zodra ik een kop koffie wil hebben. Een behoorlijk dwingende tekst ook nog. Als ik al denk aan koffie, begint die machine opdrachten voor me te verzinnen. Die moet ik eerst uitvoeren, voordat