Geboren
Haarlem, 7 februari 1955
Dr. A. Kuijperschool in Haarlem
Marnix van St. Aldegonde (HBS a)
VU Amsterdam, Vrije Leergangen, MO-a Nederlands
In 1975 werd ik lerares Nederlands op de Chr. Scholengemeenschap Cor Kakes in Zaandam, een LBO-school. Het eerste jaar was ik doodsbenauwd dat een vierdeklasser me omver zou lopen. Die waren maar vier jaar jonger dan ik! Naast lesgeven schreef ik voor dagblad De Typhoon, een regionale krant die na fusie overging in het Noordhollands Dagblad, Dagblad Zaanstreek.
In 1990 wist ik het zeker: niet meer voor de klas. Alleen maar schrijven. Wat is er leuker dan dat? Dus ik vertrok uit het onderwijs en leerde vanaf dat moment dat ik klassen vol kinderen mis, als ik schrijf… en dat ik de rust van mijn werkkamer mis, als ik weer voor zo’n drukke klas sta.
In 1992 begon ik een serie columns in Margriet over mijn pubermeiden Merel, Amber en Kirsten. Acht jaar lang deed ik verslag van hun avonturen. Op 7 februari (magische datum is dat toch!) 1994 verscheen de eerste aflevering van het feuilleton Sanne in Margriet. Dat loopt nog steeds. Iedere week een hele pagina vol belevenissen van Sanne, juffrouw Schaap en een heleboel anderen.
In 1994 verscheen mijn eerste boekje: ‘Ze is de Vioolmuziek vergeten’. Het gaat over mijn moeder, die overleed aan de ziekte van Alzheimer. Regelmatig vertel ik daarover in Alzheimer cafés (als vrijwilliger van Alzheimer Nederland) en het is een vast onderdeel van mijn lezingen. Het boekje is een monumentje voor mijn mam en voor al die mensen die verdwaald zijn in de tijd.
Sanne verscheen natuurlijk ook in boekvorm. Het eerste boek in 1995 onder de titel ‘Sanne’ en het laatste boek moet nog komen! Er zijn inmiddels vijftien delen.
Van 2001 tot 2008 stond ik weer voor de klas: een paar uur per week als lerares Nederlands op de Hubertus Vakschool, een vmbo-school voor horeca in de Bos en Lommerbuurt in Amsterdam. Wat een heerlijke tijd was dat. En natuurlijk waren de schoolavonturen helemaal leuk voor een column in Margriet. De gebundelde columns verschenen op 22 maart 2008 onder de titel ‘Van den Berg stort in!!’, met tekeningen van Gerrit de Jager (van ‘Zusje’ en ‘Doorzon’). Visie met glimlach én onvoorwaardelijke liefde voor malle pubers.
In juni 2008 startte ik een tweewekelijks weblog van Jennifer (de schoondochter van Sanne) op de website van Margriet. Jennifer trok met haar schrijfsels heel wat aanhang. Om tijd vrij te maken voor andere projecten, hield ik er op 31 december 2012 mee op.
Begin 2011 verscheen ‘Je neemt gewoon een aanloopje’, een bundeling korte verhaaltjes en impressies over kleinzoon Seth Rutger en mijn rol als oppas-oma. Alles uiteraard met een vette knipoog en zonder flauwekul.
In 2013 publiceerde ik ‘Hmmmmm…’, een chicklit voor vijftig-plussers. Het werd een hilarische roman over Anne Winkel, die zich verloor in een heftige internetflirt, terwijl ze in werkelijkheid kampte met een versleten heup. Er volgt een operatie, een nieuwe heup én een afspraak met haar internetminnaar Rafaël in Milaan…. Een boek met veel romantiek en veel humor.
Tijd voor iets heel anders. Tijd voor een thriller. Aan ‘Joy’ werkte ik anderhalf jaar en sinds augustus 2015 ligt het in de winkel. Joy is een razend spannend verhaal over wraak en vergelding. En lekker dik! Met 352 bladzijden ‘Joy’ wens ik alle lezers ontzettend veel plezier!
In 2016 presenteerde ik een verhalenboekje uit met als titel ‘Kerst met tante Jo’, nog steeds te bestellen voor onder de kerstboom.
In 2018 verzamelde ik voor het eerst een collectie columns. Meer dan honderd bij elkaar. Dat allemaal om te vieren dat ik alweer 25 jaar columns schrijf! En eigenlijk al langer. De titel? ‘Requiem voor een Pietje’. Dat is de titel van de column waarin je leest dat je uit moet kijken, voordat je je grillplaat aanzet…. Voor je het weet gaat Pietje van zijn stokje.
Sanne beleeft nog steeds avonturen. In 2018 verscheen het 15e deel: ‘Komt goed, Sanne’. Daarna verscheen deel 16, ‘Weg van Sanne’ en in september 2022 maakten we iedereen blij met deel 17, ‘Applaus voor Sanne’.
Zijn we al klaar? Welnee. Nog lang niet. Dus:
Wordt vervolgd!
