door Marjan van den Berg | mei 11, 2020 | Column
‘We hebben uw wachtwoord’. Dat staat in de warrige mail die ik krijg. Slecht Engels, rommelige zinsopbouw. Toch schrik ik ervan. De adresregel bevat een wachtwoord dat ik vroeger veel gebruikte. En dat is een griezelig idee. Zelfs al gebruik ik het tegenwoordig...
door Marjan van den Berg | mei 1, 2020 | Column
“Tuurlijk heb ik tijd, liefie!” Voor een dochter is er altijd tijd. Ik schuif alles opzij en luister. Meer hoef ik meestal niet te doen. Ze leggen van alles aan me voor en bedanken me uitvoerig. Dankzij mij kunnen ze een beslissing nemen. Denken ze. Dat is natuurlijk...
door Marjan van den Berg | apr 3, 2020 | Column
“En als je dan in het ziekenhuis ligt, krijg je geen moment rust. Ratelende bedden op de gang, dan komt er weer een kar met brood de zaal op, dan is er weer bezoek dat eten meebrengt voor iemand die naast je ligt. Waar jij misselijk van wordt. Dokters, verplegers,...
door Marjan van den Berg | mrt 28, 2020 | Column
“Ik weet niet of je er iets van hebt meegekregen, maar wij liggen als bedrijfstak enorm onder vuur,” zegt mijn pedicure. Ik heb nog maar net mijn sokken uitgetrokken en ben op weg naar de behandelstoel. Op dat korte stukje krijg ik al een hele toespraak te verwerken...
door Marjan van den Berg | mrt 28, 2020 | Column
Natuurlijk ben ik aan het lijnen. Iedereen die ik ken, lijnt. Na alle gevulde kalkoenen, ijstaarten, oliebollen en champagne zitten we collectief aan de winterwortels. Ook lekker hoor, geraspt, met wat rozijntjes erdoor en een scheutje sinaasappelsap. Als je een wilde...
door Marjan van den Berg | feb 12, 2019 | Column
Bijna voorjaar Het regent maar door. Het waait hard. De wind giert om het huis. De dagen zijn grijs. Als ik naar buiten kijk, zie ik tranen op de ramen. De wereld huilt. Op mijn computer tringelt het zoveelste nieuwsalert. ‘In Syrië zijn vandaag…’ Eruit. Nu. Jas aan,...
