Schrijver | Uitgever | Columnist
Marjan van den berg
Ik schrijf voor weekblad Margriet het feuilleton Sanne, publiceer columns, verhalen en reportages.
In 1975 werd ik lerares Nederlands op de Chr. Scholengemeenschap Cor Kakes in Zaandam, een LBO-school. Het eerste jaar was ik doodsbenauwd dat een vierdeklasser me omver zou lopen. Die waren maar vier jaar jonger dan ik! Naast lesgeven schreef ik voor dagblad De Typhoon, een regionale krant die na fusie overging in het Noordhollands Dagblad, Dagblad Zaanstreek. In 1990 wist ik het zeker: niet meer voor de klas. Alleen maar schrijven. Wat is er leuker dan dat? Dus ik vertrok uit het onderwijs en leerde vanaf dat moment dat ik klassen vol kinderen mis, als ik schrijf… en dat ik de rust van mijn werkkamer mis, als ik weer voor zo’n drukke klas sta.
Recent verschenen
Zo!
AF!
De wijsheid van de bomen
Laatste column
Het is zover. In Margriet nummer 8 stond mijn laatste column. Met een afscheidsinterview van maar liefst acht pagina's, en een heleboel foto's waarvoor mijn hele familie een dag lang heeft geposeerd. Zelfs de koude kant. Ik ben een dankbaar mens. Ze mopperden niet...
Prijsverlaging
Al deze boeken hebben een heel leuk prijsje gekregen! Een tientje. Een tientje? Ja! Een tientje! Leuk toch? Straks is het weer Sinterklaas, de Kerst komt eraan, een mens kan maar beter voorbereid zijn. Dus zin in een leuk cadeautje? Voor jezelf of voor een ander?...
Mijn sprookje stort lelijk in. Een kleinkind roept vanuit de tipi: ‘Oma! Hij lekt een beetje in de punt!’
“Er is een tent!” Dat fluister ik naar het jongetje dat de auto uit stormt en naar ons hek rent. Feest! Zijn ogen stralen. Hij vliegt meteen door en ik weet dat ik hem dolgelukkig heb gemaakt. Zo veel is daar helemaal niet voor nodig. Kinderen kun je blij maken...
Ik voed eigenlijk al jaren niet meer op en dat is een hele bevrijding. De dochters proberen elkaar nog weleens op te voeden
“Jij hebt eigenlijk nog best een goed decolleté, ma!” Er is er maar eentje die zoiets kan gillen. Mijn jongste. Die roept wat af. Het liefst waar iedereen bij is. Over haar zussen en tegenwoordig ook graag over mij. Ik kan me herinneren dat er een tijd...
‘Tot zover de lofzang. Het leven is niet compleet als er niet iets te mekkeren valt’
Marie ruikt zalig. Lekkerder dan lekker. Ze schudt met haar billen als ze loopt en ze valt soms om. Topzwaar met haar bolle zwarte labradorlijf. Negen weken oud is ze. Vanaf de eerste nacht slaapt ze de hele nacht zonder te piepen in de bench en ze eet haar bakje tot...
Ik loop in grijs, legergroen of zwart. Praktisch. Ik ben geen stijlicoon. Verre van dat
Mag ik me even voorstellen? Van den Berg. AOW’er. Wat een bijzondere mijlpaal. Vanaf mijn zeventiende heb ik mijn eigen broek opgehouden. Dat is een aantal jaren een string geweest. Of een hipster met van die opgesneden billen. Maar tegenwoordig is het een...
Locatie
Noord Holland
info@marjanvandenberg.nl