Ze vond ‘m altijd al best intrigerend, die maan. Dus ging Marjan van den Berg op zoek naar uitleg over de vermeende kracht en invloed van dat gigantische hemellichaam. “Ik ga maanbaden nemen en me opladen. Ik word nu al vrolijk van dat voornemen.”
“De maan, dat is het onbewuste. Dat voel je in je buik. Daar zit intuïtie, inspiratie, creativiteit. De maan is vrouwelijk.” Op mijn speurtocht naar de invloed van de maan op ons leven ben ik bij Ingrid Cramer beland. Zij is natuurpriesteres, studeert al jarenlang alles wat met magie en natuur te maken heeft, geeft daar les in en begeleidt haar eigen coven, een groep leerlingen die haar pad volgen. Als ik vertel met welke vraag ik kom, kan ze niet meer stoppen. De maan. Daar is zó veel over te vertellen, dat ik een jaar bij haar in de leer kan. Of langer.
De maan voor dummies
“Je zonnekant, dat is je bewuste kant. Maar die maan, dat is het moederlijke, het scheppende in ons. Hoe meer je zonnekant en je maankant in balans zijn, hoe sterker je in het leven staat.” Vrouwen creëren leven en hadden van oudsher behoefte aan een maangodin. Die heeft maar liefst drie gezichten. Selena is de moe- der, Diana/Artemis de maagd en Hecate de wijze oude vrouw. En dan is er ook nog Lilith, die aan de donkere kant van de maan woont, waar de blinde vlek huist in onze ziel. Hè? Ho! De stadsheks Ingrid – lachend: “Ja hoor, zo mag je me ook noemen!” – slaat volledig op hol. Dus ik leg mijn pen neer en beken dat ik meer op zoek ben naar ‘De maan voor Dummies’. Ik zou best heks willen worden. Eerlijk is eerlijk. Maar ik zit hier voor les 1. Wat doen wij, leken en oningewijden, met die maan?
Ingrid vat het graag samen. “We stoppen even met rennen in de zon. We staan stil bij de maan. En met de volle maan laden we ons op. We nemen een maanbad.” Daar veer ik van op. Dat wil ik. Maar hoe? “Je gaat gewoon buiten staan. En je legt je vinger op de volle maan. Zo, in de lucht.” Ze doet het voor, haar arm gestrekt, haar wijsvinger omhoog. “Bedek de maan met je vinger en laat de energie van de maan dan in je lijf stromen. Of je neemt een douche. Dat kan ook. Je wast je met de maanenergie, alsof je onder een douche staat.” Ik krijg daar meteen een beeld bij. “Bloot?” Ze schiet daar erg om in de lach. Want ja, dat kan. “Maar zorg dat je veilig bent. En dat je een ander er geen kwaad mee doet.” Zo’n maanbad of -douche geeft kracht, vertelt ze. Je wordt er helderder door. De zon maakt je energiek en actief. De maan zorgt voor ontlading en, heel belangrijk, de maan laat je even stilstaan bij de vraag of je dat allemaal wel goed hebt doordacht. De maan zorgt dus voor reflectie. En dat is precies wat de maan doet: reflecteren. Ik begin les 1 een beetje te snappen. Maar is het allemaal niet een beetje raar? Om zo stil te staan bij de maan? Een beetje zweverig?
Maancyclus
“Ga maar eens na hoe vaak je ontroerd hebt gekeken naar een mooie zonsondergang. Vond je daar iets zweverigs aan?” vraagt Ingrid. Daar heeft ze een sterk punt. Ik ga maanbaden nemen, neem ik me voor. Ik ga mijn vinger op de maan leggen en me opladen. En ik word nu al vrolijk van dat voornemen. Want uiteindelijk heeft iedere vrouw iets met de maan. Onze menstruatiecyclus loopt vrijwel gelijk aan de schijngestalten cyclus van de maan. In mijn geval loopt er niets meer, dankzij de overgang. Waarmee het nu toch weer een mystiek verhaal dreigt te worden, want ik vraag me nog altijd af waar ik naar overging. Geen idee. Maar ik voel de maan nog steeds. Sinds mijn gesprek met Ingrid ook bewuster. Want dankzij de app (Simple moon phase calender) op mijn telefoon weet ik nu ook in welke fase de maan zich bevindt. Handig, als verklaring voor plotselinge tranen bij het zien van een platgetrapte boterham met pindakaas op het fietspad. Of een onverwachte woedeaanval die ik moet wegdrukken, terwijl er niets ergers aan de hand is dan een rode sok bij de witte dekbedhoes in de wastrommel.
Onzin
Eigenlijk vind ik het met mijn boerenverstand heel logisch dat de maan invloed op mij heeft. Door de aantrekkingskracht van de maan hebben wij op aarde eb en vloed. Ik besta ook grotendeels uit water. Dus heeft de maan ook invloed op mij. Of niet?
Niet, zegt de wetenschap. Ik kom terecht bij Govert Schilling, die op televisie geregeld ingewikkelde zaken over ruimtevaart en sterrenkunde volkomen helder uitlegt. Hij heeft een site allesoversterrenkunde.nl en daarop lees ik dat het onzin is om te beweren dat de maan invloed heeft op mensen. Wel op eb en vloed dus. Maar dat komt door de aantrekkingskracht van de maan op zeer uitgestrekte watermassa’s en dat kun je wetenschappelijk verklaren. Maar niemand constateerde ooit eb en vloed in zijn tuinvijver. Of badkuip. Er worden met volle maan ook niet meer baby’s geboren dan anders, er worden niet meer misdrijven gepleegd en ga zo maar door. Het zijn fabeltjes, lees ik. Een verklaring is misschien dat de maan een week lang redelijk vol lijkt. Dat blijft dan in het geheugen hangen als een nacht met ‘volle maan’. Maar de maan was misschien die nacht maar voor 96 procent vol. Laat je dus niet foppen, zegt de wetenschap.
Behalve dan als je dat leuk vindt. Of prettig. Of als je denkt dat het nuttig is. Omdat je werd gegrepen door de supermaan die we dit jaar in juni konden zien. Dan is de maan relatief dicht bij de aarde (357.000 kilometer van ons af in plaats van normaal 384.000 kilometer) en daardoor dertien procent helderder dan normaal. Daar stonden toch aardig wat mensen ademloos naar te kijken.
Maanzaaien
Het kan ook zo zijn dat je vindt dat er meer is op de aarde dan alleen wetenschap. Dat je dan het zekere voor het onzekere neemt en je moestuin inzaait volgens een op de maanstanden geïnspireerde bio-dynamische zaaikalender. Zoals Lilian Kars, die nu haar derde jaar moestuinieren afsluit. “De eerste twee jaar deed ik zo’n beetje wat de buren deden. Maar dit jaar doe ik alles via de zaaikalender van Maria Thun. Hoewel, Maria is er niet meer. Het is haar zoon Matthias die de kalender nu jaarlijks uitgeeft.”
Wie met de maan werkt, werpt zich als vanzelf op meer verdieping, blijkt ook hier. Terwijl we kijken naar de boontjes en de prei, geeft Lilian uitleg. Dat hooi is om te mulchen. Want frezen en bemesten van de grond is echt heel slecht. En wat je daardoor aan ondergronds leven vernietigt, doet haar rillen. Ze is overtuigd veganist en geeft lezingen in non-dualiteit, waarin ze uitlegt dat wij onderdeel zijn van het grote geheel en niet moeten denken dat we de boel naar onze hand kunnen zetten zonder dat dat consequenties heeft. “Ik wilde dus zo weinig mogelijk ingrijpen. Kijk, je kunt de grond gaan bewerken óf je kunt de grond laten vertellen wat-ie nodig heeft.” Zo kwam ze bij de zaaikalender van Thun terecht. Alles staat erin, elk jaar verschijnt er een nieuwe en als je de kalender volgt, werken de maan en allerlei planeten lekker met je mee. Grofweg: als de maan stijgt, dan ga je stekken en enten en zaaien. Als de maan daalt, dan ga je verpotten en uitplanten.
Maar werkt het ook? Heeft die methode meer effect? Meer opbrengst? Lilian schiet in de lach.
“Geen idee! Dat weet je nooit. Het geeft mij in elk geval een goed gevoel. Dus ik ga ermee door. En door de maan-app op mijn telefoon begrijp ik inmiddels mijn man ook beter. Met volle maan valt altijd alles uit z’n handen.”
Als ik haar vertel over Ingrids tip om een maanbad te nemen, vindt Lilian dat op slag een uitstekend idee. Ze gaat meteen op zoek naar de eerstvolgende datum dat de maan door de bomen schijnt.
Ook enthousiast geworden? Kijk dan eerst even op je maan-app. Misschien is er binnenkort wel een eclips. Een maansverduistering dus. Die nacht regeert Lilith, de godin van de donkere maan, die je laat zien wat je diep hebt weggestopt en wat je verborgen houdt. Het is maar dat je het weet. Ik blijf dan lekker binnen.
Oorspronkelijke versie lezen met extra tips? Klik: