Schrijver | Uitgever | Columnist
Marjan van den berg
Ik schrijf voor weekblad Margriet het feuilleton Sanne, publiceer columns, verhalen en reportages.
In 1975 werd ik lerares Nederlands op de Chr. Scholengemeenschap Cor Kakes in Zaandam, een LBO-school. Het eerste jaar was ik doodsbenauwd dat een vierdeklasser me omver zou lopen. Die waren maar vier jaar jonger dan ik! Naast lesgeven schreef ik voor dagblad De Typhoon, een regionale krant die na fusie overging in het Noordhollands Dagblad, Dagblad Zaanstreek. In 1990 wist ik het zeker: niet meer voor de klas. Alleen maar schrijven. Wat is er leuker dan dat? Dus ik vertrok uit het onderwijs en leerde vanaf dat moment dat ik klassen vol kinderen mis, als ik schrijf… en dat ik de rust van mijn werkkamer mis, als ik weer voor zo’n drukke klas sta.
Recent verschenen
Daarom Sanne
De wijsheid van de bomen
Zo!
AF!
Ik hoor een kakelkreet en zie Helena boven de ringvaart vliegen. ‘Mijn kip!’ schreeuw ik. ‘Pak mijn kip!’
Eén kip. Eén haan. Die heb ik nog over nadat een geheimzinnig virus mijn kippenrijkdom aantastte. Helena, genoemd naar Helena van Troje die zó oogverblindend mooi was, dat daar in de oudheid enorme oorlogen om zijn gevoerd, en Coco. Kort voor Cocorico. En...
Niemand springt huppelend op zo’n tafel en legt met een gelukzalige zucht zijn knieën in van die beugels
“En jij schrijft al je halve leven voor een vrouwenblad,” zegt mijn dokter, enigszins bestraffend ergens aan mijn voeteneind. Of eigenlijk aan mijn knieëneind. Dat is geen woord, maar het is wel een betere plaatsbepaling. En daarmee is voor iedere vrouw mijn positie...
Na een paar mails begrijp ik al dat je mailbox opruimen net zo ingewikkeld is als oude brieven weggooien
Opruimen. Het lijkt wel of de pandemie een golf van opruimwoede heeft veroorzaakt in mijn brein. Ik heb nooit eerder zo veel puingeruimd en ben ook nooit eerder zo veel bende tegengekomen. Jan ruimt mee. Minder gefocust op laatjes dan ik, maar meer op papier en...
Natuurlijk ga je niet naar de dierenarts met een kip. We zitten hier op het platteland. En daar valt weleens een kip om
“Nu is Attica ook ziek.” Ik fluister het tegen Jan. Het begon allemaal bij Poulet, het blonde haantje. Die werd ineens wat minnetjes en lag op een treurige morgen dood in het hok. De kippen die hij anders altijd beschermde door zijn vleugels over hen heen te slaan,...
In gedachten had ik het al stiekem besteld, dat vogeltje. Maar als je het cadeau krijgt, is het nóg leuker
“Voor je verjaardag krijg je een vogeltje,” belooft Jan. Ik had het stiekem al in gedachten besteld. Dat vogeltje. Maar als je het cadeau krijgt, is het nóg leuker. Waar wil ik hem? Daar. Boven het kleine raam dat uitkijkt op de vaart. Als ik aan tafel zit, kijk ik...
Ik ben in staat met iedereen te zoomen, behalve met één dochter die steeds gilt: ‘Ma!!!! Je staat op mute!’
“Ik stuur je nog een uitnodiging voor Zoom!” zegt de voorzitter van mijn vrouwennetwerk blij, vlak voor ze ophangt. Voorzitters houden van vergaderen. Dat snap ik wel een beetje. In vergaderingen kunnen ze mensen aanwijzen die klussen moeten opknappen. Die moeten dan...
Locatie
Noord Holland
info@marjanvandenberg.nl