Schrijver | Uitgever | Columnist
Marjan van den berg
Ik schrijf voor weekblad Margriet het feuilleton Sanne, publiceer columns, verhalen en reportages.
In 1975 werd ik lerares Nederlands op de Chr. Scholengemeenschap Cor Kakes in Zaandam, een LBO-school. Het eerste jaar was ik doodsbenauwd dat een vierdeklasser me omver zou lopen. Die waren maar vier jaar jonger dan ik! Naast lesgeven schreef ik voor dagblad De Typhoon, een regionale krant die na fusie overging in het Noordhollands Dagblad, Dagblad Zaanstreek. In 1990 wist ik het zeker: niet meer voor de klas. Alleen maar schrijven. Wat is er leuker dan dat? Dus ik vertrok uit het onderwijs en leerde vanaf dat moment dat ik klassen vol kinderen mis, als ik schrijf… en dat ik de rust van mijn werkkamer mis, als ik weer voor zo’n drukke klas sta.
Ik verbeeld het me niet. Jan kreunt nu echt hardop. Ik verdenk hem vaak van geluidloos kreunen
“En als we de helft van het gras omspitten? Dan maken we er een moestuin van!” Ik wijs Jan waar ik dat wil. Van daar tot daar. Beetje ruim. En een hek, want ik wil de kippen niet bij de sla. Ik verbeeld het me niet. Jan kreunt nu echt hardop. Ik verdenk hem vaak van...
In de Bosjes
We hebben een feestaanbieding! Namens Iskander Uitgevers (mijn uitgeverij), auteurs Martin Melchers (oud-stadsecoloog van Amsterdam) en Merel Westrik (televisie- en documentairemaker, natuurfanaat en mijn dochter) hebben we een superleuke tip voor de feestdagen. In de...
Zonder liefde geen verdriet. Zonder verdriet geen liefde. Ze komen hand in hand, die twee
“Je haalt je eigen verdriet in huis.” Dat zei Jan, toen we onze eerste labrador Laska in huis namen. Hij stak er zijn vinger bij op als een ouderwetse schoolmeester. Luister, kindertjes! We lachten er maar een beetje om, de meiden en ik. Toen we Laska dertien jaar...
Als ik voor de kleinkinderen de superhippe vorig jaar gekochte tipitent opzet, kijken ze verveeld toe
Hoe simpeler, hoe beter. Ik begin er steeds meer achter te komen dat deze eenvoudige stelregel voor zó veel zaken in het leven opgaat, dat je het een oerprincipe zou kunnen noemen. Toen ik ooit de boom in India bezocht waaronder Boeddha de verlichting vond, begon ik...
Dertien is een heerlijke leeftijd. Je bent er, maar je bent er ook een beetje niet
“Mijn gelukspoppetje is weg!” Dochter schrikt ervan. Ze checkt nog een keer alle sleutels aan haar sleutelbos. Weg is-ie. Ik vind een gelukspoppetje de moeite waard om eens flink naar te zoeken. Zoeken begint bij een analyse van waar je bent geweest en wat je hebt...
Soms zet ik zelf iets op Facebook. Goedbedoeld. Nooit om iemand te kwetsen. Maar of lezers het ook altijd zo lezen…?
“Ik zit niet meer op Facebook,” zegt vriendin Greetje. Ze trekt er een vies gezicht bij en maakt een wegwerpgebaar. “Alleen maar boze mensen daar.” “Valt wel mee, toch?” probeer ik. Maar ik snap zo wat ze bedoelt. Ik lees het ook. De kritiek. De verontwaardiging. De...
Locatie
Noord Holland
info@marjanvandenberg.nl