Schrijver | Uitgever | Columnist
Marjan van den berg

Ik schrijf voor weekblad Margriet het feuilleton Sanne, publiceer columns, verhalen en reportages.
In 1975 werd ik lerares Nederlands op de Chr. Scholengemeenschap Cor Kakes in Zaandam, een LBO-school. Het eerste jaar was ik doodsbenauwd dat een vierdeklasser me omver zou lopen. Die waren maar vier jaar jonger dan ik! Naast lesgeven schreef ik voor dagblad De Typhoon, een regionale krant die na fusie overging in het Noordhollands Dagblad, Dagblad Zaanstreek. In 1990 wist ik het zeker: niet meer voor de klas. Alleen maar schrijven. Wat is er leuker dan dat? Dus ik vertrok uit het onderwijs en leerde vanaf dat moment dat ik klassen vol kinderen mis, als ik schrijf… en dat ik de rust van mijn werkkamer mis, als ik weer voor zo’n drukke klas sta.
Als ik al denk aan koffie, begint die machine opdrachten voor me te verzinnen. De basistekst is: ‘Leeg twee bakjes’
“Het zal een keertje niet.” Standaardverzuchting bij de koffiemachine in de keuken. Dat apparaat heeft namelijk een venster waarin een tekst verschijnt zodra ik een kop koffie wil hebben. Een behoorlijk dwingende tekst ook nog. Als ik al denk aan koffie, begint die...
Door schade en schande leer ik dat ik volgende keer met de wind mee moet plassen. Een waardevolle les
“Vast een vergissing,” zeg ik zonnig. “We lopen meteen terug naar de receptie. En dan regelen ze het.” Ik zou dat moeten afleren. Gewoon door ervaring. Maar ik blijf altijd geloven dat het goed komt. Ook deze domper: een treurige hotelkamer in vijftig tinten bruin in...
Er zijn projecten in ieders leven waarvan je de redelijkheid niet wilt verdedigen. Dit is er zo eentje
“Maar wat wil je daar dan mee?” “Nou, gewoon. Een muurtje bouwen.” Ik heb iets gezien in een tuinblad. Van wilgentenen kun je van alles maken. Kruiptunnels voor kinderen, speelhutjes, muurtjes. En wij hebben een wilg. Om de twee jaar knotten we die wilg en daarna zijn...
Inwendig ben ik altijd van slag als die fijne stapel yoghurtbekers ineens is gereduceerd tot één exemplaar dat nergens in past
“Waar zijn alle bakjes?” Jan graaft in de middelste la rechts. Daar liggen de bakjes. In elkaar geschoven, de deksels ertegenaan. Dat gaat in elk geval op voor de bakjes die hetzelfde zijn en dus in elkaar kunnen worden geschoven. Verder zie je in die la een...
‘Kan dat allemaal weg?’ vraag ik hoopvol. Mis. Hij wil het ordenen. Categoriseren. Zodat je het blind kunt pakken
“Ik wil onze hele administratie eens goed doorlichten,” zegt Jan. “En alle verzekeringen checken.” Sjonge wat een goed idee. Dat zou ik iedereen kunnen aanraden. Moet je doen! Ja echt! Gaat je geld opleveren. En rust. Dat ook. Want wie weet, was je wel...
Ik heb dus geen één ei gevonden. Jan vond ze. En het zijn mijn kippen!
“Er is een kip aan het leggen,” zegt Jan. Hij acteert kalm, maar de opwinding is enorm. Na maanden investeren in hokken, rennen, voer, kippenpindakaas en tabaksstengels tegen bloedluis zou er ineens een ei liggen? In de schuur klinkt gekakel. Haan Coco staat in de...
Locatie
Noord Holland
info@marjanvandenberg.nl